Urodziny biedronki

Mała biedronka obudziła się rano w bardzo dobrym humorze.

 - Jutro są moje urodziny mamo, pamiętasz ? – krzyknęła.

 - Oczywiście, że pamiętam – odpowiedziała mama uśmiechając się do niej.- zaprosiłaś już gości.

 - Jeszcze nie, ale zaraz polecę ich zaprosić.

 - Tylko uważaj, bo na dworze wieje bardzo silny wiatr – przestrzegła ją mama, ale mała biedronka była już za drzwiami ich domku.

Wiatr rzeczywiście wiał bardzo mocno i co chwilę popychał biedronkę to w jedną, to w drugą stronę. Wcale jej to jednak nie przeszkadzało, bo myślała tylko kogo musi zaprosić. Najpierw wybrała się do swojej przyjaciółki pszczółki.

 - Pszczółko, jutro są moje urodziny, przylecisz do mnie? – krzyknęła od drzwi.

 - Oczywiście - odpowiedziała pszczółka, ale jej koleżanka już wyfrunęła zapraszać następnych gości.

Odwiedziła tak jeszcze myszkę, która mieszkała w garażu i kolegów ślimaków. Im oczywiście zaznaczyła żeby wyszli wcześniej, bo nie mogą się spóźnić. W końcu przyleciała bardzo zmęczona do Milki i Pyzy, piesków, które mieszkały tak jak ona w ogródku babci Doty. Pieski bardzo się ucieszyły i też obiecały, że przyjdą. Milka szczęśliwa machała ogonkiem, a Pyza zaczęła dokładnie przyglądać się biedronce.

 - Jakoś dziwnie wyglądasz biedroneczko, inaczej niż wczoraj, ale nie wiem co to może być – stwierdziła Pyza nadal przyglądając się małej.

 - Ach, już wiem – zawołała – Na jednym skrzydełku masz trzy kropki, a na drugim tylko dwie.

 - O nie! - przeraziła się biedronka – chyba zgubiłam kropeczkę. Dla biedronek kropeczki są bardzo ważne, co ja teraz zrobię?- panikowała.

 - Musimy ją znaleźć – stwierdziła Milka i zaczęła się rozglądać dookoła.

 - Przypomnij sobie gdzie byłaś – poradziła Pyza.

Biedronka wymieniła wszystkich przyjaciół, których odwiedziła tego dnia. Poszli więc do ślimaków , do myszki i na koniec do pszczółki, ale kropki nigdzie nie było. Zaczęło się już ściemniać i w końcu pieski kazały biedronce lecieć do domu. Zapłakana biedroneczka wróciła do mamy i taty.

 - Co się stało?– spytał tata. Był mocno przestraszony, bo biedroneczka aż zanosiła się od płaczu.

 - To wszystko przez ten wiatr – wydukała biedronka. - nie zauważyłam i porwał mi moją kropeczkę. Jak ja jutro będę wyglądała na moich urodzinach, przyjdzie tyle znajomych.

Do pokoiku weszła mama i przytuliła córeczkę z uśmiechem.

 - Nie jesteś na mnie zła mamusiu? – spytała smutna biedronka.

 - Pewnie, że nie – odpowiedziała mama i jeszcze bardziej się uśmiechnęła.- Ty wcale nie zgubiłaś tej kropki. U biedronek kropki oznaczają ilość latek. Ty jutro kończysz trzy, więc jedna kropka już ci się pojawiła, a druga na pewno pojawi się jeszcze dziś w nocy.

 - Naprawdę? - powiedziała uradowana biedronka i też się roześmiała.

Teraz śmiali się już wszyscy, bo tatę też rozbawiła ta historia. Następnego dnia rano biedroneczka dumnie pokazywała oba skrzydełka, na których widniały po trzy piękne kropeczki.